معرفی مقاله: علی انسانی، نمایندۀ شعر سنتی هیئتی
اشاره:مقالات همایش‌های سالانۀ انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی در سامانۀ این انجمن منتشر می‌شود؛ اما به شکل چند فایل سنگین pdf که حاوی چندین مقاله است و ترتیب منطقی یا فهرست کارآمدی ندارد. سلیس می‌کوشد با انتخاب مقالات مرتبط با اهداف ادبیات شیعی و ارائۀ آنها به شکل فایل‌هایی مستقل و کم‌حجم، به بیشتر دیده شدن این مقالات کمک کند.
علی انسانی: نمایندۀ شعر سنتی هیئتی
مریم مرادی[1]
رضا بیات[2]
چکیده:
شعر هیئتی یکی از گونه‌های پرکاربرد شعر امروز است. این شعر که برای اجرای شفاهی و مجلسی ساخته می‌شود، بلاغت و بوطیقای خاص خود را دارد و نباید با دیگر گونه‌های شعری قیاس شود. علی انسانی نمایندۀ شعر هیئتی سنتی است. او وابسته به سنن ادبی و تقریبا با معیارهای مکتب بازگشت شعر می‌گوید؛ اما از ظرایف مجلس گردانی نیز آگاه است. لذا شعرش در عین سادگی و دوری از خلاقیت، تأثیر گذار است و در بسیاری از محافل مذهبی مورد استقبال قرار می‌گیرد. در این نوشته، پس از معرفی شاعر و آثارش، مختصات زبانی، بلاغی و محتوایی شعرش، در مجموعۀ «دل سنگ آب شد» بررسی می‌شود.
کلیدواژه‌ها: بوطیقای شعر هیئتی، نقد بلاغی، نقد محتوایی، دل سنگ آب شد، علی انسانی.
[1] کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی؛ پژوهشگر ادب‌پژوهی شیعی؛ Moradi.maryam.292@gmail.com
[2] دکترای زبان و ادبیات فارسی؛ پژوهشگر ادب‌پژوهی شیعی؛ Bayat.dr@gmail.com